Bloedarmoede

Leden Login

Bloedarmoede
Alles over de symptomen,
oorzaken en het behandelen
van bloedarmoede.

Wat is bloedarmoede?

Anemie, de wetenschappelijke benaming voor bloedarmoede, is niet zoals wel eens gedacht wordt een tekort aan bloed. Bloedarmoede is een toestand waarbij het lichaam een tekort heeft aan circulerende rode bloedcellen of het lichaam leidt aan een te laag hemoglobinegehalte.

Rode bloedcellen en Hemoglobine

Rode bloedcellen binden zich met zuurstof om het vervolgens naar de weefsels te vervoeren. In de rode bloedcellen zit een belangrijk eiwit genaamd Hemoglobine. Hemoglobine is verantwoordelijk voor het transporteren van zuurstof en koolstofdioxide. Een gezond lichaam vernieuwd elke dag ongeveer 1% Hemoglobine. Bij mensen met bloedarmoede kan het zijn dat er te weinig hemoglobine wordt aangemaakt.

Zoals de meeste stoffen in het lichaam schommelt het gehalte van Hemoglobine tussen bepaalde waarden. Voor mannen liggen deze waarden tussen 7,8 mMol/ml en 10,8 mMol/ml en voor vrouwen liggen de waarden tussen 7,3 mMol/ml en 10 mMol/ml. Hierbij staat mMol/ml voor millimol per milliliter. Voor kinderen en zwangere vrouwen gelden andere waarden. Ligt de Hemoglobinegehalte van het lichaam onder deze waarden dan zijn de rode bloedcellen niet in staat genoeg zuurstof naar de weefsels te vervoeren. Op dit moment spreken we dan van bloedarmoede oftewel anemie.


Komt bloedarmoede door een ijzertekort?

De meest voorkomende oorzaak van een te laag Hemoglobinegehalte is een tekort aan ijzer. Ijzer is namelijk noodzakelijk voor de opbouw van Hemoglobine. Een tekort aan ijzer of een aantal andere stoffen zorgt ervoor dat het lichaam geen hemoglobine kan aanmaken. Een tekort aan ijzer kan onder andere ontstaan door:

1. (Veel) bloedverlies na een operatie, bevalling of hevige menstruatie. Het kan ook zijn dat het lichaam langere tijd kleine hoeveelheden bloed verliest, bijvoorbeeld in de maag of darmen. Dit kan voorkomen na gebruik van bepaalde pijnstillers, maar ook bij een ziekte van de maag of darmen.

2. Het lichaam neemt te weinig ijzer op. Bijvoorbeeld in geval van Coeliakie, dit is een aangeboren spijsverteringsziekte bij jonge kinderen.

3. Het voedsel dat wordt gegeten bevat te weinig ijzer. Hierdoor krijgt het lichaam niet genoeg ijzer binnen. Bijvoorbeeld bij streng vegetariers waarbij ijzerrijk voedsel zoals vis en vlees niet wordt gegeten.

4. Een chronische ziekte waarbij het lichaam vaak bloed verliest

5. Een verhoogd ijzerbehoefte, het lichaam heeft meer ijzer nodig. Bijvoorbeeld bij groeiende kinderen of zwangere/zogende vrouwen.

Andere oorzaken van bloedarmoede

Naast een tekort aan ijzer zijn er ook andere oorzaken die kunnen zorgen voor bloedarmoede. (Deze oorzaken worden uitgebreid behandeld op de oorzaken pagina).

1. Een voorbeeld hiervan is het vroegtijdig kapot gaan van rodebloedcellen. Dit wordt hemolytische bloedarmoede genoemd.

2.Een ander oorzaak kan een tekort aan vitamine B12 zijn (pernicieuze anemie).

3.Het kan ook voorkomen dat het lichaam aan erfelijke aandoendingen leidt die ervoor zorgen dat het lichaam te weinig hemoglobine aanmaakt. Of ervoor zorgen dat de hemoglobine in het lichaam maar weinig zuurstof kan vervoeren.

4.Als het lichaam geen rijpe rode bloedcellen kan aanmaken spreken we van Aplastische bloedarmoede. Dit wordt meestal veroorzaakt door (giftige) chemicalien of door straling.

De bloedarmoede test

Op de pagina bloedarmoede testen is het mogelijk om een kleine test af te nemen.
Aan de hand van gegeven antwoorden is het mogelijk om aan het eind van de test een resultaat te overzien. Let erop dat de bloedarmoede test geen volledige zekerheid biedt. In het geval u bloedarmoede vermoed en ook de bloedarmoede symptomen heeft, is het altijd verstandig om een arts te raadplegen. Deze kan de diagnose bloedarmoede stellen en medicatie voorschrijven. Wat u zelf kunt doen is zorgen voor een volwaardig dieet. Dat betekent voldoende vezels gebruiken in de vorm van groente, fruit, peulvruchten en granen. Dat kan de symptomen van bloedarmoede verminderen en helpt (in het geval er geen sprake van bloedarmoede is) bloedarmoede voorkomen.